Uit de Bhaagavata Poeraana, die het leven beschrijft van Shrie Krishna, de lieveling van India en beetje bij beetje van de hele wereld, een vers in prachtig, zangerig Sanskrit:

Dvaaveva chintayaa moektau paramaananda aaploetau, Yo vimoeghdo jado baalo yo goenebhyah param gatah.

Slechts twee wezens zijn vrij van angst en versmolten in diepe zaligheid, het domme kind dat niets weet en degene die uit zintuiglijkheid naar het allerhoogste is gegaan.